این روزها احساس می کنم همه وجودم تبدیل به کمیت های گستسه صفر و یک شده است.
من یک انسانم
انسانی با کمیت و کیفیت کمیت های پیوسته پیوسته به جهان هستی
ای ازل
ای ازل پیوسته به خالق یکتا
این همه گسستگی ام را پایانی نیست
بگو رهایم کنند
رها
رها
رهایم کنند از این گسسته گی ها
خسته ام
خسته از این زندگی فشرده در پنجره پیکسل ها که همه لحظاتش ساخته و پردازش شده صفرها و یک هاست
طبیعت را می خواهم
طبیعت ، این کمیت پیوسته را که به دستگاه آفرینش پیوسته است
زندگی در روستا
بوی گلها
صدای بع بع گوسفندان را می خواهم
آدمهای ساده و معصوم روستایی
صدای زیبای رود
آسمان صاف و پر ستاره
عشق های ساده و پاک و بی آلایش.......................
آه
سلام
وبلاگ زیبایی داری
موفق باشی
خوشحال می شم به وبلاگم سر بزنی
بای
سلام.
من تازه به وبلاگ شما آمده ام. و از این به بعد خواننده ی همیشگی شما خواهم بود...
قایقی خواهم ساخت
دور خواهم شد از این خاک غریب.........
دور خواهم شد...
دور...دور...